Definitieve onderwaterbetonvloer
Ten aanzien van het derde concept, die van de definitieve onderwaterbetonvloer, werp ik graag de volgende stelling op: “Een voorgespannen SVOWB-vloer geeft een betere waterdichtheid dan een verhinderde constructievloer met traditionele wapening.” Ik ben het eens met de stelling en sta daarin gelukkig niet alleen. Eind 2014 is een pré-adviescommissie van SBRCURnet gestart om de haalbaarheid van definitieve (SV)OWB-vloeren te onderzoeken. Het uiteindelijke doel is om tot breed geaccepteerde rekenregels te komen. Enkele voor de hand liggende randvoorwaarden; gedegen risicobeheersing en het toepassen van verloren/permanente keerwanden. Begin 2016 is de haalbaarheidsstudie afgerond waarin geconcludeerd wordt dat de toepassing technisch haalbaar is. Hindernissen met betrekking tot acceptatie, vermoeiing en risico op lekkages worden overbrugbaar geacht. Definitief SVOWB wordt nader onderzocht in de overtuiging dat deze een grote meerwaarde kan betekenen voor bijvoorbeeld tunnels, onderdoorgangen, droogdokken en ondergrondse parkeergarages. In veel gevallen zijn voor deze toepassingsgebieden geen eisen aan de afwerking noch 100% waterdichtheid vereist. In het ontwerp maken staalvezels toetsing van scheurwijdtes mogelijk, zo kan er bijvoorbeeld aan de eisen van NEN-EN 1992-3 en Lohmeyer/Meichsner worden voldaan. Door een drainagelaag toe te passen zorgt overtollig lekwater in de eindfase niet voor plasvorming en kan deze (tezamen met bijvoorbeeld condens- en regenwater) makkelijk worden afgevoerd. Al tijdens de bouwfase kan eventuele overmatige lekkage door of langs de SVOWB-vloer worden gesignaleerd om, waar nodig, te injecteren. In een worst-case-scenario kan (lokaal) het principe van de geïntegreerde keldervloer worden aangehouden als terugvalscenario. Zowel in ontwerp als in uitvoering kan het risico op lekkage dus worden beheerst.
Kip en ei
Op de vraag welk ontwerpprincipe het beste is, bestaat helaas geen eenduidig antwoord. De optimale variant is per situatie verschillend. Ik ben er van overtuigd dat met het bredere scala aan oplossingsrichtingen de risico’s, kosten en duurzaamheid per project geoptimaliseerd kunnen worden. Het zou mij persoonlijk niet verbazen als integreren van functies in de regel beter blijkt te werken dan functies stapelen.
Zoals vaker geldt ook voor deze innovaties het kip-en-ei-probleem. De primeur voor de geïntegreerde keldervloer is al vergeven, maar welk project krijgt de primeur voor de definitieve SVOWB-vloer?